Het profiel van de neofascist Loïk Le Priol, verdacht van de moord op ex-rugbyspeler Federico Aramburu, is dat van een gewezen militair, wapenfreak, met extreemrechtse politici geconnecteerd geweldenaar die op de radar stond van de veiligheidsdiensten… en toch heeft kunnen moorden. Met profielen als een Jürgen Conings zaliger, een Tomas Boutens en anderen moeten we er ons van bewust zijn dat het gevaar om de hoek loert en dat we dit soort profielen geen moment uit het oog mogen verliezen. Neem daar ook bij dat extreemrechtse politieke partijen die respectabiliteit nastreven maar deze mensen ruimte en gehoor gunnen, of bescherming, in onze democratie niet thuishoren.
Enkele dagen geleden schreven we hoe voormalig Argentijns rugbyspeler Federico Martin Aramburu in Parijs vanuit een voorbijrijdende auto, een groene jeep, werd doodgeschoten. De vermoedelijke daders waren Franse neonazi’s onder wie de 27-jarige Loïk Le Priol die meteen op de vlucht sloeg naar Hongarije. Terloops: benieuwd hoe deze extreemrechtse filière loopt. Le Priol zou volgens meerdere bronnen snel aan Frankrijk uitgeleverd worden. Volgens een rechtbank in Budapest zou die uitlevering maximaal tien dagen op zich laten wachten. Intussen stelde een Franse onderzoeksrechter ook een andere neonazi in verdenking. Het betreft Romain Bouvier die in voorlopige hechtenis in de Parijse Santé-gevangenis werd opgesloten. Er werd ook een 24-jarige vrouw aangehouden, naar alle waarschijnlijkheid Lyson R, de vriendin van Le Priol, die aan het stuur zou gezeten hebben van de auto van waaruit het vuur werd geopend werd.
Loïk Le Priol stond bij de veiligheidsdiensten gekend voor zijn rechtsextremistisch radicalisme en zijn gewelddadigheid. De Franse binnenlandse veiligheidsdienst Direction Générale de la Sécurité Interieure (DGSI) bedacht hem dan ook met een fiche ‘S’, aldus de krant Le Monde. Dat betekent dat hij in de gaten gehouden werd, onder meer na gewelddadigheden ten aanzien van een ander lid van de neofascistische GUD (Groupe Union Défense). Het betreft Edouard Klein, GUD-leider, die door Le Priol en een aantal anderen gefolterd en met de dood bedreigd werd, terwijl de gewelddadigheden door de daders gefilmd werden. De Franse nieuwssite Médiapart onthulde dat één van de daders na tien dagen op borgtocht vrij kwam nadat een intimus van Marine Le Pen, Axel Loustau, de borg van 25.000 euro ophoestte.
Le Priol lanceerde zich ook als modeontwerper met een kledinglijn, Babtou Solide, populair in rechtsextremistische middens. Le Priol lanceerde de kledinglijn eerder met zijn vroegere partner. Als model fungeerden onder meer types die zelf bij extreemrechtse gewelddadige incidenten betrokken waren.
Le Priol staat gekend als een wapenfreak. Als 17-jarige zou hij de Commandos Marine vervoegd hebben, de Special Operation Forces van de Franse zeemacht. Hij zou in die hoedanigheid deelgenomen hebben aan operaties in Mali en Djibouti. Niettegenstaande hij met symptomen van post-traumatische stress naar Frankrijk gerepatrieerd werd, pochte hij her en der dat hij “verschillende kerels omgelegd had”.
Le Priol zou ook, weliswaar vermomd met een monddoek en helm, gefigureerd hebben in een videoclip met Esteban Morillo, de skinhead verdacht van de moord op de antifascistische militant Clément Méric in 2013.
Meteen na de fatale aanslag op Aramburu koos Le Priol het hazenpad naar Hongarije. Onder het regime van Viktor Orbán lijkt dit land het geliefkoosde toevluchtsoord te worden voor rechtsextremisten en neonazi’s allerhande. In het geval van Le Priol wilde hij zich via Hongarije aanmelden om te strijden in Oekraïne. In het geval van Tomas Boutens zou het, zoals we eerder schreven , gaan om een verhuis om, minstens voor een poosje, aan de aandacht van de veiligheidsdiensten te ontsnappen. “Reculer pour mieux sauter”, zoals de Fransen zeggen? Het is een legitieme vraag.
Noteer terloops dat al deze mensen hun vrienden, contacten en steunverleners hebben in de zogenaamd deftige radicaal rechtse partijen.
Gisteren verzamelden familie en vrienden van Federico Aramburu in Biarritz voor de afscheidsplechtigheid van een rechtschapen ex-rugbyspeler die een woordenwisseling in een dancing met een aantal neonazi’s met de dood moest bekopen.
Bron: Street Press
Afbeelding: Street Press